Imię i Nazwisko: Frederick Quinn
Twarzy użycza: Lee Pace
Wiek: 39
Profesja: Lekarz ze specjalizacją - neurologia
Statystyki:
Inteligencja: 20/100
Kondycja: 11/100
Reakcja: 10/100
Celność: 7/100
Technika: 3/100
Percepcja: 10/100
Cecha dodatkowa: Medycyna: 29/100
Charakter:
Fred jest ambitny i wymagający. Poprzez wychowanie i obracanie się w wyższej klasie społecznej, niekiedy może sprawić wrażenie, jakby gardził osobami z niższych klas. Trudno powiedzieć czy tak właściwie jest; prędzej Quinn nie daje po sobie tego poznać. Jest osobą dosyć spokojną, ale i poważną. Żarty żartami, to oczywiste, jednakże ze wszystkiego żartować nie można. O dziwo, na zaufanie też można liczyć.
Po latach w wojsku chcąc nie chcąc, nauczył się pokory i odpowiedzialności. Nie ekscytuje się od razu i godzinami, a zadowolenie na jego twarzy pojawia się i tak dosyć często. Podobnie zamyślenie i skupienie podczas czynności, które w danym momencie wykonuje.
Ot, człowiek normalny. Ni to dobry, ni to zły! W miarę realista, z dość obiektywnym sądem.
Historia:
Jest synem jednego ze starszych członków rady nadzorczej i prawniczki aktualnie będącej jednym z profesorów. Jak dobrze pamięta, to poprzednie pokolenia także kończyły lepsze studia, trudniejsze i znaczące. Zatem tradycja zrobiła swoje i człowiek ze świadomością tego, do czego będzie musiał się przyczynić, uczył się więcej. Męczył się z guwernantką i lokajem rodziców, sprzeczał z bratem czy kuzynostwem, ale tylko i wyłącznie w czterech ścianach rodziny.
W momencie, kiedy podjął się studiów medycznych, wybuchła Wielka Wojna. Czując się zobowiązany - wziął w niej czynny udział, chcąc nie chcąc zmuszony był do przerwania studiów. Czas wojny był tym, co przerażało człowieka, pokazywało mu lęki i to, czym najbardziej człowiek w takiej sytuacji się kieruje. O tyle miał "dobrze", że gdyby chciał - to miał szansę spróbować swojej wówczas szczątkowej, dopiero zyskiwanej, wiedzy z medycyny. Dlatego też często towarzyszył lekarzowi wojskowemu. Podczas wojny zginął jego brat, a najlepszy przyjaciel zaginął w niewyjaśnionych okolicznościach.
Po Wielkiej Wojnie, Frederick z powrotem wrócił na studia, aby całkowicie się im oddać natenczas, gdyż był pewien, że chce zostać lekarzem, neurologiem. W międzyczasie żył jeszcze w traumie, która nadal nie minęła.
Ponoć się ustatkował (ale jakoś nie jest zbyt wygadany w temacie swojego życia), skończył studia i specjalizację, podjął się pracy w szpitalu, w którym siedzi po dzisiejszy dzień. Oczywiście znajduje także czas na akceptowanie/ odmawianie zaproszeniom na przyjęcia, na których - w zależności od tego czy się zgodził, czy nie - pojawia się wraz ze swoją ponoć partnerką.
Poza tym, Frederickowi obiło się o uszy, że zwolniło się jedno czy dwa nawet stanowiska w radzie lekarskiej to ambitnie postara się tam dostać! Zwłaszcza, że trochę planów ma!
Dodatkowe:
- Lepiej nie stawać po jego lewej stronie i do niego mówić (chyba że chce się go obrazić), bo jest przygłuchy na lewe ucho po wybuchu podczas wojny.
- Czesze brwi i gładzi w zastanowieniu.
- Od pokoleń jego rodzina zajmowała lepsze stanowiska, będąc w klasie wyższej, zatem nikt nie powinien być zdziwiony, że i jako lekarz znajduje się w Pierwszej Strefie.
- Rzucił palenie około sześć lat temu.
- Popiera konserwatystów (ot, niezarabiający polityk).
- Próbuje kolekcjonować książki.
- Prawdopodobnie planuje sobie wzbogacić wiedzę.
Indeks
