Kendra- Naina

Nawet małolata ma prawo do jednego telefonu. Wykręciła więc numer do Nainy, wiedząc, że Webb da jej taki szlaban, że przez miesiąc z domu nie wyjdzie. O ile Kendra wyjdzie z pierdla.
- Cześć Naina...- zaczęła cicho - Jestem na posterunku policji.

Naina miała telfonw pracy. Za małą opłatą można było z niego skorzystać, ale rzadko kto na niego dzwonił.
- Tak? - odezwała się na początku, a potem zrobiło jej się tak słabo, że musiała usiąść.
- Jak.. co się stało? Jestes cała? Ktoś ci coś zrobił?

- Zabili wujka Tony'ego. - powiedziała cicho, wargi jej zadygotały. - Lamb go zastrzelił w biały dzień na ulicy, byłam przy tym. - głos dziewczynce dygotał.
Zacisnęła na moment usta tak mocno, że stworzyły cienką linię.
- Wzięłam broń od wujka i strzeliłam do Lamba. - pociągnęła nosem - Pytali mnie o opiekunów, podałam ciocię Beth. Nie chcę by trafili na twój trop.

Teraz na prawdę zrobiło jej się słabo. Prawie zjechała kościstym tyłkiem z krzesła.
- Już po ciebie jadę! - nie miała nawet siły za bardzo nad tym myśleć. Skoro Kendra była przy tym wszystkim.. musi do niej przyjechać!
- Niedługo będę.. - dodała jeszcze i poderwała się, chociaż kręciło jej isę w głowie.
Jej malutka Kendra!

- NIE JEDŹ ! - krzyknęła przez telefon. -Jak się wyda, że się mną opiekujesz, odkryją, że nie masz do tego prawa i wyląduje w sierocińcu !
- Poczekaj, aż mnie odbierze ciocia Beth, ok? Od razu do Ciebie przyjdę.

- Kendra.. i tak do mnie dzwonisz.. - znów podparla się o krzesło.
- Beth cię nie wypuści z domu.. - dodała. Usiadła. Nie wiedziała co robić.

- No wiesz...prawo jednego telefonu czy jakoś tak - uśmiechnęła się smutno - W końcu wypuści. Nie może trzymać mnie siłą. Zresztą...ciocia Beth nie jest jakąś babą jagą
Wzieła kolejny spazmatyczny oddech.
- Chyba zrobiłam Lambowi krzywdę. Krwawił.

- Nie, ale nie chce zebyś była za mną - westchneła, tłumacząc.
- Na prawdę nie mam przychodzić? - zapytała zrozpaczonym głosem.

Kendra zacisnęła dłonie na słuchawce.
- Chcę...chciałabym żebyś była ze mną - zaszlochała cicho - Ale ściągnę na nas obie jeszcze większe kłopoty. - szybko się opanowała, by nie zacząć wyć.
Bała się jak cholera.
- Po prostu....czekaj. Poproszę ciocię by się z Tobą skontaktowała.

- No przecież nie mogę cię tak zostawić! - bo jak to tak.. Kendrę? Jej małą Kendrę jak coś się dzieje? I dać dzialać Beth? Ciężko jej było..
- Słysze, że płaczesz.. Przyjdę tam i wpłace kaucję czy co tam trzeba i wrócimy do domu.

- Nie płacze - otarła szybko łzy. - Dam sobie radę. - kolejny szybki oddech- Nie mamy na to pieniędzy, poczekajmy co będzie dalej.
Wargi jej zadygotały.
- Pamiętaj, by nakarmić Gustawa. Może mnie nie być kilka dni

- Mamy - odparła cicho - O to się nie martw akurt..

-Naina, proszę Cię, ja.... - umilkła, bo wlazł jakiś funkcjonariusz i kazał jej kończyć - Muszę kończyć.
Rozmowa zakończona