Emily - Joshua - wieczór w dzień burzy

Stojac przy telefonie w domu, a może siedząc na fotelu czekała czy ktos w szpitalu odbierze. Była pewna, że to tam wlasnie siedzi Josh. Pewnie musiała poczekać na znalezienie pana doktora na oddziałach, ale w końcu dostała go do telefonu.
- Josh? Tu Emily - odezwała się w słuchawce, chociaż służba mu to już pewnie powiedziała.
- Chcialąm się dowiedzieć czy była w szpitalu Liliane Fitzroy.

Josh został znaleziony podczas odpiaszczania gabinetu. Długo mu na tym schodziło a i samopoczucia nie miał najlepszego.
- Witaj Emily - otrzepał kitel z piachu - Żona Nico? Poczekaj chwilę...pani Davies, Pani da listę pacjentów przyjętych dzisiaj... - i faktycznie siedział chwilę cicho, przeglądając dłuuuugą listę.
- Nie, nie ma jej. A co nie wróciła ? - głos mu poważniał - ....Maszyno Nico się załamie, jeszcze to...

- Nie, nie ma jej w domu ani w redakcji.. Właśnie wróciłam od nich z mieszkania - przyznała. W końcu były przyjaciółkami, tak?
- Jeszcze? Co się stało? - zmarszczyła brwi.

Ciężkie westchnienie w słuchawkę.
- Ezekiel, jego brat nie żyje, znaleźli jego ciało dziś rano. Zakładam, że burza zastała go w najmniej odpowiednim momencie. Zaoferowałem się, że pójdę mu powiedzieć, jak skończę dyżur.
Przygryzł wargę.
- Dopóki nie znaleziono ciała jest nadzieja, Emily. Nie zakładajmy z Liliane najgorszego.

- Och.. - skomentowała tylko.
- Nie denerwuj mnie nawet. Jestem pewna, że po prostu.. później wróci. Myślałam, że może jest w szpitalu. Na pewno nic jej nie jest - chyba bardziej zapewniała o tym siebie.

- Na pewno - szczerze wątpił. Ale nie chciał jej martwić. - Na pewno jest gdzieś skąd nie jest łatwo dotrzeć.
Odetchnął cicho. Miał dziś gorszy dzień, kręciło mu się trochę w głowie.

- Daj mi znać, gdyby się pojawiła. W ich mieszkaniu chyba coś sie stało z linią telefoniczną - poprosiła.
- Będe wdzieczna.. Dziękuję.

- Jasne, dam znać. Mam nadzieje, ze się znajdzie. - powiedział.
Nie przepadal za dziennikarka, ale była to żona kumpla, wiec.
- A u Ciebie w porządku? Dzieciaki zdrowe?

- Tak, wszystko jest dobrze. I ze mną i z nimi, chociaż były nieźle wystraszone tą burzą - uśmiechnęła się lekko do słuchawki.
- A u ciebie? Jesteś caly po burzy?

Gdyby wiedział, że potem będzie leżeć nieprzytomny, to by taki optymista nie był.
- Tak, w porządku. Trochę oberwalem szkłem, to wszystko. Pełno ludzi w szpitalu, wiec cały personel na nogach. Odetchne, jak będzie po wszystkim. - uśmiechnął się blado do siebie.

- Cieszę się - odparła - Uważaj na siebie. I dziękuję jeszcze raz. Ah.. - przypomniała sobie - Nie wiem czy nie przyjdę na czyszczenie protez, ale mogę chyba iśc też do sklepu z protezami, prawda? Po tej burzy boję się, że mogły się zapiaszczyć.

Podrapal się po zarośniętym podbrodku.
- Tak, Beth robi takie rzeczy. - Nie wiedział, że Sanders nią bardzo przepada za Emily. - Dam znać, gdybym coś się dowiedział.

- Cóż, nie ukrywam, że wolałabym przyjść do ciebie. Ale dam ci znać w razie czego. Dziękuję. Do zobaczenia - pożegnała się z Joshem i odłożyła słuchawkę.