Lucy Brightlight

- W rzeczy samej - powtórzył za nim, wpuszczając młodego adepta sztuk lekarskich do środka. Rzeczywiście, na takich ludzi patrzy się nieco inaczej. Jednak gdy ma się córkę, choćby najporządniejszą w mieście, to każdy może być podejrzanym. - Michael Brightlight - przedstawił mu się i uścisnął Howardową dłoń. Dość mocno. - Lucy, nie każ swojemu koledze czekać!
- Oczywiście, tato. Jestem już gotowa - powiedziała wychodząc z sąsiedniego pokoju, w którym zapinała buty.
- Bawcie się dobrze i przyprowadź ją proszę najpóźniej o dwudziestej - oznajmił pan Brightlight Victorowi.

Nie dziwię się. Przy takiej pięknej córce nawet i Victor mógł wydać się podejrzany. Choć posłał panu Brightligt swój najpokorniejszy i najsympatyczniejszy uśmiech. Zapewne lepiej podziałałby na panią Brightlight, jednak miał nadzieję, że i ojca Lucy uda mu się do siebie przekonać. No bo... kto wie co przyniecie przyszłość, co nie?
- Witaj Lucy - przywitał się, racząc dziewczynę kolejnym uśmiechem, gdy tylko pojawiła się w przedpokoju.
- Jak sobie pan życzy - zgodził się Victor, bo co innego mu pozostało?
Pożegnał się jeszcze pięknie z przyszłym teściem ojcem Lucy i udali się na festyn.
---> święto ognia